Аблічча Ягонае заззяла, як сонца

Езус на хвіліну паказвае сваю Божую хвалу, пацвярджаючы вызнанне Пятра. Праз гэта паказвае, што каб “увайсці да сваёй хвалы” (Лк 24,26), павінен прайсці праз крыж у Ерузалеме. Майсей і Ілля бачылі хвалу Бога на гары; Закон і прарокі запаведвалі цярпенне Месіі. Воблака паказвае на прысутнасць Святога Духа: “Аб’явілася ўся Тройца: Айцец у голасе, Сын як чалавек, Дух у светлым воблаку” (паводле ККК 555). 

Выбраныя вучні, гэта тыя, якіх Езус паклікаў у першай чарзе (пар. Мц 4,18-22) і якія суправаджалі Езуса ў Садзе Аліўным (пар 26,37).

Евангелісты не кажуць на якой гары гэта адбывалася, але традыцыя хрысціянская адназначна кажа пра гару Табор. Адрозніваецца яна ад іншых самотна стаячая ў Галілеі. Была месцам змагання ў часах Судзяў (пар. Суд 4,12-16). 

Падчас свайго перамянення Езус размаўляе з Майсеем і Іллёю. Для габрэйскага народу яны з’яўляюцца прадстаўнікамі Закону (Тора) і прарокаў (Нэвіім), таго што найбольш важнае ў аб’яўленні для пазнання праўды (пар Мц 5,17; 7,12; 22,40; Дз 24,14; 28,23). Праз Майсея народ атрымаў ад Бога Закон, а Ілля стаў абаронцам гэтага Закону ў часах здрады Ізраэля.

У жаданні Пятра зрабіць тры шатры, можам убачыць вялікую павагу да Езуса, Майсея і Іллі. Шатры меў Ізраэль калі вандраваў праз пустыню і калі Бог быў гэтаму народу блізка. Воблака якое агарнула іх сімвалізуе прысутнасць Бога (пар. Вых 13,21; 24,15; 33,9).

Голас з неба называе Езуса “умілаваным” – гэта той які ўсё спаўняе згодна з воляй Бога:  «Вось слуга Мой, якога Я выбраў, умілаваны Мой, якога ўпадабала душа Мая. Духа Майго дам Яму, а Ён абвесціць суд народам. Не будзе пярэчыць і лямантаваць, і ніхто не пачуе на плошчах голасу Яго. Трысціны надламанай не пераломіць і не пагасіць тлеючага кнота, пакуль не давядзе суд да перамогі. І ў імені Ягоным народы будуць мець надзею».  (Мц 12,18-21).

У апостальскіх часах словам “умілаваны” называлі евангелізатараў, як і тых хто прыняў Евангелле ” (пар. Дз 15,25н; 1 Kар 4,14н, 1 П 2,11н, 2 П 3,17н).

Вучні адчулі страх, што з’яўляецца характарыстычнай рысай людзей старога Запавету і вынікаў з пераканання, што чалавек не можа ўбачыць Бога і застацца жывым (пар. Вых 19,21; Суд 13,22). Перамагае гэты страх дотык і словы Езуса.

Загад Езуса не распавядаць пра тое, што з імі адбылося вынікаў з жадання не дапусціць у думках людзей памылковага разумення Езуса, як Месіі. Толькі ў святле Мукі і Уваскрасення вучні стануць здольнымі зразумець Перамяненне Езуса і змогуць абвяшчаць праўду пра Яго (пар. Лк 24,44; Дз 2,23н; 3,18).  

бр. Юрый Краўчанка 

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Адзенне Ягонае было белае, як снег

Чытанне кнігі прарока Даніэля.

Я бачыў, як ставілі троны, і Старадаўні сеў. Адзенне Ягонае было белае, як снег, а валасы на галаве Ягонай, як чыстая воўна. Трон Ягоны быў, як полымя агню, а колы, як палаючы агонь. Вогненная рака разлівалася і выцякала ад Яго. Тысячы тысячаў служылі Яму, і дзесяць тысяч дзесяткаў тысяч стаялі перад Ім. Суд сеў, і разгарнуліся кнігі.

Бачыў я ў начных візіях: вось разам з аблокамі нябеснымі ішоў нібы Сын Чалавечы, наблізіўся Ён да Старадаўняга, і быў падведзены да Яго. І дадзена Яму была ўлада, і гонар, і валадарства. І ўсе народы, плямёны і мовы служылі Яму. Улада Ягоная – вечная ўлада, якая не адымецца. І валадарства Ягонае не будзе знішчана.

Гэта слова Божае.

ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ

Мы чулі, як гэты голас даносіўся з неба

Чытанне Другога паслання святога апостала Пятра.

Умілаваныя:

Мы далі вам спазнаць моц і прыйсце нашага Пана Езуса Хрыста, не ідучы за мудра складзенымі байкамі, але будучы відавочцамі Ягонай велічы. Ён атрымаў ад Бога Айца пашану і славу, калі ад велічнай славы да Яго сышоў такі голас: Гэта Мой Сын умілаваны, якога ўпадабаў Я. І мы самі чулі, як гэты голас даносіўся з неба, калі былі з Ім на святой гары.

Да таго ж у нас ёсць мацнейшае, прароцкае слова. І вы добра зробіце, калі будзеце трываць пры ім, як пры лямпе, што свеціць у цёмным месцы, пакуль не пачне світаць дзень і зараніца не ўзыдзе ў сэрцах вашых.

Гэта слова Божае.

ЕВАНГЕЛЛЕ Ў ГОД А

Аблічча Ягонае заззяла, як сонца

+ Чытанне cвятога Евангелля паводле Мацвея.

У той час:

Узяў Езус Пятра, Якуба і Яна, брата ягонага, і павёў іх адных на высокую гару. І перамяніўся перад імі, а аблічча Ягонае заззяла, як сонца, і адзенне Ягонае стала белае, як святло. І вось з’явіліся ім Майсей і Ілля, і размаўлялі з Ім.

Пётр сказаў у адказ Езусу: Пане, добра нам тут быць. Калі хочаш, я зраблю тут тры шатры: адзін для Цябе, адзін для Майсея і адзін для Іллі.

Калі ён яшчэ казаў, светлае воблака агарнула іх, і вось голас з воблака сказаў: Гэта Сын Мой умілаваны, якога Я ўпадабаў. Яго слухайце. Пачуўшы гэта, вучні ўпалі ніцма і вельмі спалохаліся.

А Езус падышоў, дакрануўся да іх і сказаў: Устаньце і не бойцеся. Калі яны ўзнялі свае вочы, нікога не ўбачылі, акрамя аднаго Езуса.

І калі сыходзілі з гары, Езус загадаў ім, кажучы: Нікому не кажыце пра гэтае бачанне, пакуль Сын Чалавечы не ўваскрэсне з мёртвых.

Гэта слова Пана.

 Паводле Catholic.by

XVII Звычайная нядзеля, Год А (30 ліпеня)

ХVI Звычайная нядзеля, Год А (23 ліпеня)