2 красавіка, панядзелак

ЕВАНГЕЛЛЕ

Паведаміце братам Маім, каб ішлі ў Галілею, і там Мяне ўбачаць

+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.

У той час:

Жанчыны, хутка адышоўшы ад магілы, са страхам і вялікай радасцю пабеглі паведаміць вучням Ягоным. І вось Езус, выйшаўшы ім насустрач, сказаў: Вітайце. Яны ж, падышоўшы, абнялі ногі Ягоныя і пакланіліся Яму. Тады кажа ім Езус: Не бойцеся. Ідзіце, паведаміце братам Маім, каб ішлі ў Галілею, там Мяне ўбачаць. 

Калі яны былі ў дарозе, некаторыя з варты прыйшлі ў горад і паведамілі першасвятарам пра ўсё, што сталася. Тыя сабраліся са старэйшынамі, параіліся і далі жаўнерам даволі шмат сярэбранікаў, кажучы:

Скажыце, што вучні Ягоныя прыйшлі ўначы і выкралі Яго, калі мы спалі. І калі гэта дойдзе да вушэй намесніка, мы пераканаем яго і ўратуем вас ад непрыемнасцяў.

Яны ж узялі сярэбранікі і зрабілі так, як іх навучылі. І разнеслася чутка пра гэта сярод юдэяў аж да сённяшняга дня. 

Гэта слова Пана.

Націскі праціўнікаў новага жыцця вялікія. Гэта вельмі яскрава выяўляецца ў сённяшнім евангельскім апавяданні, дзе бачым, як жаўнеры і габрэйскія старэйшыны гатовыя выкарыстаць хітрую хлусню, у якую потым самі ахвотна павераць, абы толькі нікому не дазволіць мець надзею на новае жыццё.

Ёсць у нас нейкае таямнічае супраціўленне перад тым, каб прыняць ад Хрыста – уваскрослага Пана – дар новага жыцця. Ёсць у нас штосьці з тых жаўнераў, якія ахоўваюць хлусню пра перамогу смерці. Ёсць у нас штосьці з тых перашасвятароў бога смерці і бога памерлых, святкуючых адсутнасць надзеі. Аднак Бог уваскрасення і жыцця цярплівы. Гатовы пачакаць адпаведнага моманту. Пачакаць “той гадзіны”, якая будзе часам гатоўнасцю майго сэрца, каб Ён – Пан Жыцця – разбурыў ува мне сцяну варожасці да жыцця, да надзеі на новае жыццё.

Ці заўважаю я ў сабе пазіцыю ў адносінах да жыцця падобную, як у стражнікаў грабніцы і першасвятароў? Ці магу прыняць сведчанне Касцёла пра новае жыццё з Хрыстом? Ці магу я сам сведчыць пра сустрэчу з жывым Панам?

Брат Міхал Дэя OFMCap, Польшча.